دارویی با اثرات قهوه، اما بدون کافئین - کتاب یار مهربان

به گزارش کتاب یار مهربان، مصرف نمایندگان قهوه می توانند از کشف دارونمای جدیدی استفاده نمایند که نشان می دهد قهوه بدون کافئین، علائم ترک آن را در افرادی که به مصرف روزانه کافئین اعتیاد دارند، رفع کند. اگر شما یکی از 90 درصد بزرگسالانی هستید که هر روز قهوه می نوشند، این کشف می تواند برای شما مفید باشد.

تحقیقات صورت گرفته به وسیله دانشگاه سیدنی نشان داد که علائم ترک کافئین، مانند سردرد، خستگی، خلق و خوی بد و تحریک پذیری، پس از مصرف این دارونما در افراد کاهش می یابد.

این تحقیق که در مجله Psychopharmacology منتشر شده است، به وسیله دکتر للو میلز، محقق ارشد دانشکده پزشکی اعتیاد، با همکاران دانشکده روانشناسی، دکتر جسیکا لی، پروفسور بازنشسته رابرت بوکس و پروفسور بن کولاگیوری راهنمایی می گردد.

دکتر میلز گفت: یک فنجان قهوه بدون کافئین قدرت این را دارد که علائم ترک را به مقدار زیادی کاهش دهد، بدون آنکه افراد بدانند که این دارو کافئینی ندارد.

برای این مطالعه، 61 مصرف نماینده سنگین قهوه که سه فنجان یا بیشتر در روز مصرف می کردند، به مدت 24 ساعت بدون کافئین ماندند و مقدار علائم ترک آن ها مقدار گیری شد؛ سپس به سه گروه تقسیم شدند: به دو گروه قهوه بدون کافئین داده شد، به یک گروه صراحتا گفته شد که در حال نوشیدن قهوه بدون کافئین هستند و گروه دیگر فریب خوردند که فکر می کردند قهوه معمولی است. به گروه سوم، آب داده شد.

سه چهارم ساعت بعد، از همه شرکت نمایندگان خواسته شد تا علائم ترک خود را دوباره ارزیابی نمایند.

دکتر میلز گفت: گروهی که ما به آن ها دروغ گفتیم، کاهش زیادی در علائم ترک کافئین گزارش کردند، حتی اگر هیچ علت دارویی وجود نداشته باشد. زیرا آن ها انتظار داشتند که علائم آن ها کاهش یابد و کاهش یافت؛ به عبارت دیگر یک اثر دارونما. ما اکنون در چندین مطالعه به این موضوع پی برده ایم. چیزی که در این مطالعه نو جالب بود این است که علائم ترک حتی زمانی که افراد می دانستند که بدون کافئین مصرف می نمایند نیز کاهش می یابد. نه به مقدار گروهی که به آن ها دروغ می گفتیم، بلکه به مقدار قابل توجهی.

این نوع واکنش به عنوان اثر دارونما با برچسب باز شناخته می گردد، اثری که حتی زمانی رخ می دهد که بدانید در حال دریافت دارونما هستید.

قبل از اینکه به آن ها نوشیدنی داده گردد، از شرکت نمایندگان خواسته شد تا مقدار مصرف نوشیدنی های مختلف را برای کاهش ترک کافئین ارزیابی نمایند. جای تعجب نیست که افراد گفتند که انتظار دارند بیشترین کاهش را از قهوه کافئین دار تجربه نمایند. رتبه بندی خروج مورد انتظار از کافئین و آب غافلگیرنماینده تر بود.

دکتر میلز گفت: خنده دار بود که آن ها در واقع انتظار داشتند که آب بیش از مصرف بدون کافئین از مصرف آن ها بکاهد. کناره گیری در گروهی که به آن ها آب دادیم به هیچ وجه افت نکرد، در حالی که افرادی که دارونما مصرف کردند کاهش علائم قابل توجهی داشتند. کاهشی که آن ها تجربه کردند برخلاف چیزی بود که انتظار داشتند وقتی به آن ها آب و بدون کافئین داده گردد، اتفاق بیفتد.

دکتر میلز و همکارانش به این نتیجه رسیدند که این اثر دارونمای برچسب باز ناشی از یک اثر قوی کاهش مصرف شرطی است که در طول عمر نوشیدن قهوه ایجاد شده است.

سال ها ارتباط طعم و بوی قهوه با کاهش ترک اعتیاد به این معنی است که داروی بدون کافئین می تواند یک اثر کاهش مشروط ترک را حتی بدون کافئین و حتی بدون انتظار، ایجاد کند.

دکتر میلز گفت: مهم است توجه داشته باشیم که اثر دارونما با برچسب باز مشاهده شده در این مطالعه احتمالا کوتاه مدت است، اما یک فنجان بدون کافئین می تواند به افرادی که می خواهند مصرف کافئین خود را کاهش دهند، یاری کند تا به طور موقت از بدترین هوس های خود خلاص شوند و مصرف کانئینی نداشته باشند.

این مطالعه نشان می دهد که عوامل شناختی مانند آنچه شما انتظار دارید و اینکه فکر می کنید چقدر دارویی در بدن خود دارید، تاثیر زیادی بر نحوه تجربه علائم ترک دارد.

دانشمندان این مطالعه را برای مدل سازی بعضی از فرآیند های مرتبط با اعتیاد به هر دارویی از جمله دارو های جدی تر یا مضرتر، انجام دادند.