به این دلیل با چالش امین زندگانی موافقم
به گزارش کتاب یار مهربان، حتما یکی از تنها مواردی که هیچ وقت نخواهم توانست در زندگی انجام دهم-چه جمله جالبی!- پایکوبی است.
حتی در مراسم ازدواجم هم عالم و آدم آمدند که شده برای یک دقیقه بپایکوبی اما من واقعیتش خواستم،اما نتوانستم؛واکنشم در برابر پایکوبی انگار یک جور غل و زنجیرم کرده اند و طوق هم به گردنم انداخته اند؛خواستم شدت سختی کار پایکوبی را عرض کنم لااقل برای خودم!
این چند سطر را عرق ریزان و شرمسارانه نوشتم تا همین اول دیدگاهم را نسبت به پایکوبی نشان دهم. مخالفش نیستم،خیلی موافقش هم نیستم؛ممتنع.
بنده خدا امین زندگانی به سبب ایجاد شادی و نشاط در شرایط بحران کرونا چالش پایکوبی راه انداخته؛ خب خیلی ها به او خرده گرفته اند که این کار اصلا به شخصیت شما جور در نمی آید.
این کار در شان شما نیست. ناسلامتی شما نقش چند پیامبر و امام زاده را بازی کرده ای، این چه کاری بود با خودت کردی و با باورهای هوادارانت!
خلاصه بنده خدا را از چپ و راست هدف قرار داده اند و تقریبا لت و پارش کرده اند.
حتی هم صنفی هایش مثل هانیه توسلی هم به او گیر داده اند که این لوده بازی ها چیست. مردم به قدر کافی ناراحتی دارند. حالا که کرونا عزیزانشان را یکی یکی می گیرد چه پایکوبیی، چه لرزی برادر من؟!
حرف من اما این است. اتفاقا این که امین زندگانی حاضر شده با آن شخصیت سنگین و رنگینش برای اولین بار جلو دوربین بپایکوبید جای قدردانی دارد.
این یعنی این بازیگر به این نتیجه و احساس رسیده که با انجام یک حرکت غیر متعارف-نسبت به شخصیتش منظورم است- به شادی مردم کمک کند.
حتی این خطر را پذیرفته که آبرویی که در این همه سال جمع و جور کرده را به خطر بیندازد اما بتواند مردم و جامعه پزشکان و پرستاران را کمی هم که شده بخنداند و شاد کند.
به دلیل نوشتن این یادداشت با حداقل 10 پرستار و پزشک آشنا تماس گرفتم باور کنید از کار امین زندگانی به وجد آمده بودند.
این کار آقای بازیگر حتما در عموم مردم هم بازتاب خوبی داشته که به خوبی با رصد شبکه های اجتماعی قابل دیدن است.
خلاصه این که این قلم با یادآوری مقدمه ای که در ابتدای یادداشت عرض کردم،اتفاقا با حرکت و چالش امین زندگانی موافقم حتی اگر هیچ هنرمند و ورزشکاری به چالشش پاسخ مثبت ندهد همین که او حاضر شده کاری متفاوت از شخصیتش انجام دهد لایق قدردانی است.نظر شما چیست؟
منبع: توریسم آنلاین