ماسکی که ویروس کرونا را شناسایی می نماید! - کتاب یار مهربان

به گزارش کتاب یار مهربان، گروهی از دانشمندان موسسه ام. آی. تی و دانشگاه هاروارد در حال کار بر روی توسعه ماسکی هستند که توانایی شناسایی ویروس ها از جمله کروناویروس را داشته باشد و پس از شناسایی روشن گردد.

به گزارش ایسنا، بر اساس اطلاعات موجود در موسسه ویس دانشگاه هاروارد، تیمی از دانشمندان دانشگاه هاروارد و موسسه ام. آی. تی در سال 2016 هنگام شیوع ویروس هایی مانند زیکا و ابولا ابزار های تشخیصی را برای شناسایی این ویروس ها توسعه دادند، حال اکنون با یاری آن ابزار ها در حال توسعه ماسک صورت هستند که بتواند ویروس کرونا را شناسایی کند. بنابر گزارش ها آزمایش این ماسک طی هفته های آینده انجام خواهد شد.

اکنون پژوهشگران در حال تطبیق آن ابزار بر روی ماسک هستند تا هنگامی که یک فرد مبتلا به کروناویروس نفس می کشد، عطسه و یا سرفه می نماید، آن ماسک سیگنال فلورسنت از خود منتشر کند. پزشکان حتی ممکن است بتوانند از آن ماسک ها برای شناسایی بیمارانی که در اتاق انتظار منتظر هستند، به عنوان یک ابزار برای غربالگری مقدماتی افراد استفاده نمایند.

حتی از آن ها می توان در فرودگاه ها نیز استفاده کرد و اگر آزمایش این ماسک ها موفقیت آمیز باشد، می تواند خطا های سایر روش های غربالگری مانند اندازه گیری دما را اصلاح کند.

به گفته دانشمندان در این شرایط که با مشکلاتی مانند کمبود آزمایش های تشخیصی و تاخیر در اعلام نتایج آزمایش روبرو هستیم، به ابزار های تشخیصی که به سرعت بیماران را شناسایی نمایند، بسیار احتیاج داریم.

ببر اساس اعلام بیزینس اینسایدر، محققان اظهار نموده اند که توسعه این ماسک در آزمایشگاه فعلا در مرحله مقدماتی است؛ اما نتایج تا به امروز امیدوارنماینده بوده است. در چند هفته گذشته، محققان توانایی تشخیص حسگر ها را بر روی نمونه های کروناویروس موجود در یک نمونه بزاق کوچک آزمایش کردند.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که در سال 2018، حسگر های این آزمایشگاه قادر به تشخیص ویروس سارس، سرخک، هپاتیت C، آنفلوآنزا، ویروس نیل غربی و دیگر ویروس ها بودند.

حسگر ها از مواد ژنتیکی RNA و DNA ساخته شده اند که به ویروس ها متصل می شوند. این مواد ژنتیکی با روش خشک کردن انجمادی و با یاری دستگاهی به نام لیوفیلیزر (lyophilizer) که رطوبت آن ها را جذب می نماید، به درون پارچه وارد می شوند.

حسگر های مذکور برای فعال شدن به رطوبت حاصل از ذرات تنفسی مانند بزاق یا مخاط و شناسایی توالی ژنتیکی ویروس احتیاج دارند. با این حال، سیگنال تشخیص با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست، به همین دلیل دانشمندان برای ایجاد نور فلورسنت از دستگاهی به نام فلوریمتر (fluorimeter) استفاده می نمایند.