10 هزار سال پیش ما چگونه نوزادان خود را حمل می کردیم - کتاب یار مهربان

به گزارش کتاب یار مهربان، در سال 2017، باستان شناسان در غار آرما ویرانا ایتالیا به تدفین نوزاد دختری مربوط به دوران ماقبل تاریخ برخورد کردند که قدمت آن به حدود 10000 سال پیش می رسید. این نوزاد دختر Neve نام گرفت و قدیمی ترین تدفین یک نوزاد دختر در اروپا محسوب می گردد.

به گزارش کتاب یار مهربان به نقل از rahnamato، اما Neve اندک اندک خود را برای کارشناسان معرفی می کرد. برای مثال جامعه Neve او را با تعداد زیادی مهره به خاک سپرده بود، که نشان می داد او بسیار محبوب و مورد توجه بوده است. ولی این تمام آن چیزی نبود که Neve برای گفتن به ما داشت. یک تحلیل تازه از محتویات قبر و موقعیت کودک نشان می دهد که والدین Neve او را در طول عمر کوتاهش، در یک نگهدارنده تزئین شده با صدف حمل نموده اند.

امروز چیزی از این پوشش باقی نمانده است، اما پوسته های اطراف Neve به گونه ای سوراخ شده اند که نشان می دهد کسی صدف ها را به هم چسبانده و آن ها را روی پارچه، خز یا پوست دوخته است.

اگرچه این احتمال وجود دارد که این آثار بر روی چیز دیگری همانند پتو کار شده باشد، اما تحلیل گران این مطالعه تازه که به رهبری کلودین گراول-میگل، انسان شناس دانشگاه ایالتی آریزونا صورت گرفت، معتقدند که این آثار، تزئیناتی بود که بر روی یک حمل کننده کودک کار شده بود.

این دانشمندان می گویند بعضی از مهره های پوسته حتی در اطراف استخوان بالای بازوی کودک خمیده شده اند، که احتمالاً طرح کلی پوشش از دست رفته را نشان می دهد. اسکن دقیق پوسته ها، فرسودگی زیاد آن ها را نمایان کرد که این امر نشان می دهد برای مدت طولانی تری از عمر کوتاه 40 تا 50 روزه این کودک مورد استفاده قرار گرفته اند.

دانشمندان بر این اساس نتیجه گرفته اند که این زیورآلات قبل از دوخته شدن بر روی نگهدارنده Neve قبلا برای نوزادان دیگری هم مورد استفاده قرار گرفته بود. این موضوع خود تایید می نماید که استفاده این چنین نگهدارنده هایی برای نوزادان در 10000 سال پیش امری شایع، حداقل در میان جامعه Neve بود.

این بسیار جالب توجه است که جوامع پیش از تاریخی در 10000 سال پیش با چنین تکنیکی که متشکل از تسمه های تزئین شده بود، نوزادان خود را حمل می کردند. تا پیش از این به علت ماهیت تجزیه شونده بسیاری از پوشش ها، تصور می شد که در دوران پیش از تاریخ نوزادان در نهایت با قرار دادن در پوست حیوانات حمل می شدند، اما این یافته تازه نشان می دهد که انسان های ماقبل تاریخ بیش از این به فکر چگونگی حمل نوزادان خود و راحتی و امنیت آن ها بوده اند و برای این کار نیز نگهدارنده های مخصوصی نیز طراحی نموده اند.

دانشمندان می گویند برای فراوری هر یک از این نگهدارنده ها با توجه به امکانات آن موقع، باید ساعت ها و روز ها وقت صرف کرد که این خود نشان از اهمیت بالای این موضوع نزد جوامع ماقبل از تاریخ دارد.

نتایج این مطالعه در نشریه Journal of Archaeological Method and Theory به چاپ رسیده است.