سخندان : با 17 سال قضاوت بین المللی برای ماندن التماس نمی کنم - کتاب یار مهربان

به گزارش کتاب یار مهربان، به شدت از این حرف شان دلخورم. مگر می گردد بعد از 17 سال قضاوت بین المللی خواهش و التماس کنم که نامم در لیست باشد؟ خودشان از من خواسته بودند به داورهای جوان تر یاری کنم و تجربیاتم را در اختیارشان بگذارم، ولی متاسفانه این اتفاق نیفتاد.

به گزارش گروه رسانه های کتاب یار مهربان، در شرایطی که اوضاع داوری چندان جالب نیست و داور مطرحی چون فغانی هم ترجیح داده به استرالیا برود، این روزها یکی دیگر از داوران باسابقه که 17 سال سابقه قضاوت بین المللی دارد نیز از لیست داوران بین المللی کنار گذاشته شده و خودش نیز اعلام نموده دیگر تمایل به همکاری ندارد. صحبت درباره یاری داوری است که در چهار جام ملت ها قضاوت نموده و حضور در 15دربی تهران را نیز تجربه نموده است. گفت وگو با رضا سخندان را در ادامه می خوانید:

چه اتفاقی رخ داد که شما از لیست بین المللی کنار گذاشته شدید؟

متاسفم برای کسانی که این مسائل را درک نمی نمایند و فقط حرف های نامربوط می زنند. می گویند سخندان زیاد داوری نموده و دیگر کافی است! اصلا از افتخارات صحبت نکردند و درک این را نداشتند که تا اینجا چه ها کشیده ام و در این جهت چه اتفاقاتی برایم افتاده است.

خودتان قصد خداحافظی نداشتید؟

خیر، با مسئول کمیته داوران صحبت کردم و ایشان هم اصرار داشتند که من همچنان ادامه دهم. قرار بود در لیست بین المللی باشم و یک سال دیگر به کار داوری ادامه دهم تا اینکه شرایط برای خداحافظی من فراهم گردد. هر کسی دوست دارد بعد از این همه سال کوشش و افتخاری که برای کشورش کسب نموده، با شرایط خوب و مناسبی از دنیای داوری خداحافظی کند، ولی متاسفانه شرایط بدی را به وجود آوردند و برعکس تمام صحبت ها عمل کردند و مرا از لیست بین المللی کنار گذاشتند.

در مصاحبه ها عنوان شد که سخندان خواهش نموده و با اصرار خواسته که در لیست بین المللی باشد!

به شدت از این حرف شان دلخورم. مگر می گردد بعد از 17 سال قضاوت بین المللی خواهش و التماس کنم که نامم در لیست باشد؟ خودشان از من خواسته بودند به داورهای جوان تر یاری کنم و تجربیاتم را در اختیارشان بگذارم، ولی متاسفانه این اتفاق نیفتاد.

انتقادها به داوران زیاد است. از نظر شما الان داوری ما در چه سطحی است؟

اکثر داورانی که می آیند و با صبر و حوصله به مراحل بالاتر می روند واقعا حمایت نمی شوند، چون سیستم داوری ما غیرحرفه ای است. پیشرفت ها اکثرا با کوشش های شخصی است و حمایتی در کار نیست. فقط هم زمانی ممکن است حمایت نمایند که یک داور به سطح بسیار بالایی برسد و بخواهند خودشان را شریک نمایند. من در کشورهای زیادی قضاوت نموده ام. آنجا شرایط برای داوران شان آماده است و فقط باید تمرین و قضاوت نمایند. داوری تنها شغل شان است، ولی ما اینجا برای پیدا کردن یک زمین خوب و انجام تمرین باید کلی دوندگی کنیم و درآمد خاصی هم نداشته باشیم.

عملکرد کمیته داوران را چطور دیدید؟

در کشور ما هر فردی وارد کمیته داوران می گردد، می خواهد تفکرات انفرادی خودش را اجرا کند و کسی اعتقادی به کار گروهی ندارد. این همه داور پرافتخار از قدیم و جدید که در کشور داریم می توانند تجربیات شان را به داوران جدید ارائه دهند، اما متاسفانه هرکس که رئیس می گردد، فقط خودش را قبول دارد. پرورش داور به تنهایی ممکن نیست و یک گروه حداقل 10-12 نفره ضروری است که کار پرورش داوری را انجام دهند، ولی متاسفانه این اتفاق نمى افتد.

تصمیم تان برای خداحافظی جدی است؟

کار داوری به هرحال یک روز تمام می گردد؛ چه الان چه سال دیگر، ولی چیزی که مرا ناراحت کرد، صداقت نداشتن مسئولان است و با این اتفاقی که به وجود آمد، خداحافظی کردم، چون کار کردن در این شرایط و با این افراد خیلی سخت است.

ممکن است مانند فغانی کشور را ترک کنید؟

ایشان هم مثل بازیکن ها که چند سال به خارج از کشور می روند و لژیونر می شوند و برمی گردند، شرایطش را داشتند و از این شرایط استفاده کردند، اما من برنامه خاصی برای خارج رفتن ندارم. قرار نیست هر اتفاقی در داخل کشور می افتد، همه فکر رفتن از کشور باشند. من کشورم را دوست دارم و افتخار می کنم که اینجا زندگی می کنم. یک سری بی معرفتی ها وجود دارد، ولی باعث نمی گردد کشورم را ترک کنم.

صحبت پایانی؟

عزت و ذلت هر کسی دست خداوند است و ممنون خداوند هستم که به من عزت داد تا 30 سال بتوانم کنار خانواده داوری و افتخارآفرین برای کشورم باشم. من دبیر آموزش وپرورش هستم و 18سال است در یک منطقه روستایی خدمت می کنم. خانواده ام خیلی اذیت شدند و رفت وآمد هایم زیاد بود، مدت ها منزل نبودم. در مقطعی 40 روز در خانه نبودم و وقتی برگشتم، پسر کوچکم در فرودگاه از من رو برگرداند، چون توقع نداشت طولانی مدت تنهایش بگذارم. خانواده ام در این موفقیت هایی که به دست آوردم شریک هستند و از این به بعد بیشتر مى خواهم کنارشان باشم. براى مردم سرزمینم بهترین ها را آرزومندم و از خداوند براى داوران زحمتکش و بى ریاى کشورم سربلندى مسألت دارم.

منبع : فرهیختگان

بازگشت به صفحه رسانه ها